In de essays die je hier kan vinden, schrijf ik vanuit het kruispunt van filosofie, psychologie, wetenschap en kunst. Ze zijn ontstaan uit noodzaak – als antwoord op een tijd die roept om betekenis, verbinding en waarheid. Elk essay is een echo van een innerlijk dialoog, een poging om zichtbaar te maken wat vaak verborgen blijft. Hier vind je thema’s als liefde, waarheid, bewustzijn, empathie, AI, opvoeding en de ziel van onze tijd.

​

Deze essays zijn geen theorieën op afstand. Ze zijn doorleefd. Ontstaan in de marges van het leven: in de nachtelijke uren, in stilte, in verzet, in strijd, in verwondering. Ze vormen het spoor van een zoektocht die zich uitstrekt over tientallen jaren — een zoektocht naar waarheid, naar heling en naar een taal voor wat vaak geen woorden kent.

​​

Ruim vier jaar geleden werd mijn leven op zijn grondvesten geschud. Wat lang onuitgesproken was gebleven, kwam ineens aan het licht. Er volgde een periode van intens ontwaken — pijnlijk, verhelderend en onomkeerbaar. Sindsdien ben ik gaan schrijven met een vuur dat ik daarvoor alleen in flarden kende. Alsof alles, ook ikzelf, eindelijk op zijn plek viel.

​

Het essay ‘Tussen liefde en leegte’ is mijn meest persoonlijke tekst. Hier komt alles samen: mijn verleden, mijn inzichten, mijn kwetsbaarheid en mijn hoop. Als je mij werkelijk wilt leren kennen — niet als persoon, maar als mens op reis — begin dan daar.

 

Blader rustig rond. Elk essay is een poging om het onzegbare aan te raken. Ik hoop dat het ook iets raakt in jou.​​​​​​​​​​​​​​​​

​